ในปี ค.ศ. 1146 พระเจ้าอาฟงซูอภิเษกสมรสกับมาฟัลดา บุตรสาวของอามาเดอุสที่ 2 เคานต์แห่งซาวอยกับมาโอแห่งอาลบง มีพระโอรสธิดาด้วยกัน คือ[6]

• เอ็งรีกึ (5 มีนาคม ค.ศ. 1147 – ค.ศ. 1155)[7][8] ตั้งชื่อตามอ็องรี เคานต์แห่งโปรตุเกส (พระอัยกาทางฝั่งพระบิดา) สิ้นพระชนม์ขณะพระชนมายุ 8 พรรษา
• อูร์รากา (ค.ศ. 1148–1211)[9][10] อภิเษกสมรสกับพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งเลออน และเป็นพระมารดาของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 9 ต่อมาการแต่งงานถูกประกาศให้เป็นโมฆะในปี ค.ศ. 1171 หรือ 1172 พระองค์เกษียณตัวไปอยู่ที่ซาโมรา ตามด้วยอารามซานตามาริอาในวัมบา ใกล้บายาโดลิด ร่างของพระองค์ถูกฝังที่อารามดังกล่าว[11]
• ตึเรซา (ค.ศ. 1151–1218)[9][12] เป็นเคาน์เตสคู่สมรสแห่งฟลานเดอส์จากการแต่งงานกับฟีลิปที่ 1 เคานต์แห่งฟลานเดอส์[13] และเป็นดัชเชสคู่สมรสแห่งบูร์กอญจากการแต่งงานครั้งที่สองกับเอิดที่ 3 แห่งบูร์กอญ[10]
• มาฟัลดา (ค.ศ. 1153[9][8] – หลังปี ค.ศ. 1162) ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1160 พระบิดาของพระองค์กับราโมน บารังเกที่ 4 เคานต์แห่งบาร์เซโลนา เจรจาเรื่องการแต่งงานของมาฟัลดากับพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 2 แห่งอารากอน[7][14] ซึ่งขณะนั้นพระชนมายุ 3 หรือ 4 พรรษา หลังราโมน บารังเกที่ 4 เสียชีวิตในฤดูร้อนของปี ค.ศ. 1162 พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งเลออนโน้มน้าวพระราชินีเปโตรนิยา ภรรยาม่ายของราโมน บารังเก ให้ล้มเลิกแผนการแต่งงานของมาฟัลดากับพระเจ้าอัลฟอนโซ เพื่อให้พระเจ้าอัลฟอนโซอภิเษกสมรสกับซันชา พระธิดาของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 7 แห่งเลออนกับพระมเหสีคนที่สอง รึกซาแห่งโปแลนด์ แทน[15] มาฟัลดาสิ้นพระชนม์ในวัยเด็กโดยไม่มีการบันทึกวันสิ้นพระชนม์ไว้
• ซังชู พระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกสในอนาคต (11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1154[8] – 26 มีนาคม ค.ศ. 1211) ทรงได้รับการทำพิธีศีลล้างบาปด้วยชื่อมาร์ติง จากการเสด็จพระราชสมภพในวันเฉลิมฉลองของนักบุญมาร์แต็งแห่งตูร์[9]
• ฌูเอา (ค.ศ. 1156 – 25 สิงหาคม ค.ศ. 1164)[16]
• ซังชา (ค.ศ. 1157 – 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1166/1167) ประสูติสิบวันก่อนการสิ้นพระชนม์ของพระมารดา ซังชาสิ้นพระชนม์ก่อนพระชนมายุ 10 พรรษา[17][8] ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์